Zomerhuisjes
Na de markescheiding (eerder genoemd) lag er een groot areaal heide,bossen en stuifzanden etc. ongebruikt.
De toenmalige boermarke (de eigenaren) wisten niet wat er mee te doen en lieten het liggen als waardeloos land. Toaal ca 450 ha.
Bij de markescheiding in 1849 werden deze landerijen verdeeld onder de waardeelhouders in de vrije marke van Schipborg. Dit betekende dat veel eigenaren in het bezit kwamen van deze waardeloze gronden. Dus bleef het “renteloos” liggen. Waardeloos.
Aan het begin van de 20e eeuw kwamen de mensen van elders er achter, mede door de toegenomen mobiliteit, dat deze braakliggende gronden mogelijkheden gaven om hier zomerhuisjes te gaan bouwen. Het land was te koop voor een appel en ei.
Dit had dan ook tot gevolge dat in de 20er en 30er jaren van de vorige eeuw ettelijke zomerhuisjes werden gebouwd. Er was toen nog niet een strenge beleidsvoering van de overheid. Er kon redelijk vrij worden gebouwd. Vele van deze nieuwe eigenaren kwamen uit Groningen.
U zult dan ook door heel Schipborg zomerhuizen vinden. Van kleine houten optrekjes tot grote zomerverblijven. Schipborg had daarvoor al in de vroege 20er jaren van de vorige eeuw een bekende klank als een dorp waar zomers vele gasten verbleven.
Zomerhuisjes een de Schapendrift
Na de 2e wereldoorlog was er in ons land een hele grote woningnood en toen werden deze vakantiewoningen gevorderd door de overheid.en toegewezen aan woningzoekenden. U moet begrijpen, dat er van 1939-1946 weinig of geen woningen werden gebouwd. En de bevolking bleef wel groeien. Bovendien werden veel woningen in de oorlog vernield.
Schipborg werd toen onverwacht na 1945 een dorp met veel meer inwoners. Vele kinderen gingen toen naar de lagere school in Anloo. Schipborg had zo vlak na de oorlog een bonte verzameling van extra inwoners. Deze bewoning heeft tot lang in de 50er jaren geduurd.
Een ander fenomeen was “Mooi Schipborg”. De boeren Maathuis/Sebens hadden een stuk waardeloos land liggen aan de Holle Drift achter de boerderij van Albert Schuiling. Gewone werkende mensen, vooral uit Groningen, hadden ook het kamperen ontdekt.
Maathuis/Sebens hebben toen dit stuk grond verhuurd aan verscheidene Groningers. Komende op fiets brachten zij hier hun weekend door.
In het begin waren het simpele tenten. Maar van lieverlee werden tenten vervangen door primitieve bouwsels van hout met tentdoek. Deze bouwsels moesten in de herfst weer worden afgebroken.
Niet zo’n fraai aanzicht toen. Complete wc-hokjes volgestouwd met gebruiksartikelen bleven de winter over staan. Er is wel eens een wc afgebrand. (ondeugende jeugd van Schipborg)
Nu zijn er daar in de loop van de tijd leuke permanente vakantie woningen ontstaan. In de 30er jaren was dit gemêleerde gezelschap echt wel een onderdeel van het Schipborgse gebeuren. . Caféhouder J. Evenhuis van “De Heidebloem” organiseerde samen met de inwoners van Schipborg en met de leden van de vereniging “Mooi Schipborg” gezellige feesten op een terrein aan de Ruiterweg tegenover het zwembad en gezellige avonden in het café.
De contacten tussen de bewoners van Schipborg en van de camping ‘Mooi Schipborg” is niet blijvend geweest. Na de 2e wereldoorlog waren er weinig of geen contacten meer. Er was zelfs een soort van gewapende vrede. Opgeschoten jongens van deze camping gedroegen zich niet altijd zoals het zou moeten.
Zomerhuis op de hoek Borgweg – Schapendrift. Op de achtergrond boerderij “Stevens”
Huisje “Op de Barg” op de hoek Holle Drift – Borgweg
Huisjes aan de verdwenen zandweg hoek Borgweg – Kibbelakkers
Zelfde zandweg, maar iets verder
Zelfde zandweg, maar nu vanaf de anderenkant
Huisjes aan de Holle Drift
